Life Goes On...

Life Goes On...
Life--- The way u Look at it

Sunday, October 24, 2010

ಸಾಗುತ, ತೀರ ಹತ್ತಿರ

ಅದೇ ಮೊನ್ನೆ ನಡೀತಲ್ಲ bharath ಬಂದ್ಹ್, ಅದೇ ರೀ petrol, diesel, gas rate ಜಾಸ್ತಿ ಆಗಿದೆ ಅಂತ ಅದೇ petrol ಬಳಸೋ two wheeler ಗಾಡಿ ಹಾಕೊಂಡು strike ಮಾಡುದ್ರಲ್ಲ ಹಾಗೆ ಮಿಕ್ಕವರು ಮನೇಲೆ ಅದೇ rate ಜಾಸ್ತಿ ಆಗಿರೋ gas stove ಬಳುಸ್ಕೊಂಡು ಒಳ್ಳೆ ಅಡುಗೆ ಮಾಡ್ಕೊಂಡು ತಿಂದು ತೇಗುದ್ರಲ್ಲ, ಅದ್ರ ಹಿಂದಿನ ದಿನ.. ಆ ಅದೇ sunday ದಿನ ನಡೆದ ವಿಷಯ ...
ಅದೇನಪ್ಪ ಅಂದ್ರೆ, ಭಾರತ್ bandh ಕಾರಣದಿಂದ ಅದು ಒಂದು long ವೀಕೆಂಡ್ ಆಯಿತು. ನಾವು basically unplanned but weekend ಪ್ಲಾನ್ ಮಾತ್ರ ತಯಾರು ಮಾಡ್ಕೊಂಡೆ ಇರ್ತಿವಿ. ಶನಿವಾರ ಸಂಜಯ್ ಗುಬ್ಬಿ ಅವರ " ವನ್ಯಪ್ರಾಣಿಗಳ ಜಾಡು ಹಿಡಿದು " Book release ಕಾರ್ಯಕ್ರಮ attend ಮಾಡಿ ಬಂದೆ. ಅದು ಸಕತ್ತಾಗಿತು, Anil Kumble, Meera Saxena, Ullas ಕಾರಂತ್ ಹಾಗು ನಮ್ಮಂಥ ದೊಡ್ಡ ದೊಡ್ಡವರೆಲ್ಲ ಸೇರಿದಂತ ಕಾರ್ಯಕ್ರಮ. So ಶೆನಿವಾರನ ಈ ರೀತಿ ಅರ್ಥ ಪೂರ್ಣವಾಗಿ ಜೋಶಲ್ಲಿ ಮುಗಿಸಿದೆ. ಮತ್ತೆ ಬಾನುವಾರ ತುಮಕೂರಿಗೆ ಹೋಗೋ plan ಇತ್ತು. ನನ್ನ friend ಒಬ್ಬ ಬಾಂಬೆಯಲ್ಲಿ ಕೆಲಸ ಮಾಡ್ತಿದಾನೆ, ಪಾಪ ಅವನು ಪ್ರತಿಸಲನು ಒಂದ್ ವಾರ ರಜೆ ಹಾಕಿ ಮನೆಗೆ ಬರ್ತಾನೆ ಆದರೆ ಪ್ರತಿಸಲನು saturday ಬಂದು next saturday return ಹೋಗ್ತಾನೆ so ನಮ್ಮ್ಗುಲ್ಯಾರಿಗೂ ಸಿಗ್ತಿರ್ಲಿಲ್ಲ. ಆದರೆ ಈ ಸಲ ಅವನು ಎರಡು ದಿನ ಹೆಚ್ಚಾಗಿ ರಜೆ ಹಾಕಿದ್ರಿಂದ sunday meet ಅಗೋ plan ಮಾಡಿದ್ವಿ . ಅವನಿಗು sunday morning 6am ಗೆ bangalore ಇಂದ ಹೊರ್ಡ್ತ್ಹಿನಿ ಅಂತ ಹೇಳಿದ್ದೆ but as usual ಸ್ವಲ್ಪ late ಆಗಿ 10ಗೆ ಮನೆ ಬಿಟ್ಟೆ, 11 ಗೆ majestic ಸೇರ್ಕೊಂಡೆ.

Actual ಆಗಿ ವಿಷಯ ಶುರು ಆಗೋದೇ ಇಲ್ಲಿಂದ. Marthalli ಇಂದ majestic ಗೆ volvo bus ಅಲ್ಲಿ, ಪಕ್ಕದ seat alli ಕುಂತಿದ್ದ ಜಿಂಗಚಕ್ ನ ನೋಡುಕೊಂಡು, FMಅಲ್ಲಿ ಬರ್ತಿದ್ದ ಅದೇ situation ಗೆ ಸೇರಿಯಾಗಿರೋ " ಸಕತ್ತ್ಗಗವ್ಲೇ ಸುಮ್ನೆ ನಗ್ತಾಳೆ" ಹಾಡನ enjoy ಮಾಡ್ಕೊಂಡ್ ಬರೋವಗ್ಲೆ, ಹೋರಗೆ, traffic jam ಇಲ್ಲದೆ ಇರೋ bangalore roads ನ ಗಮನಿಸಿದ್ದೆ. ಹಾಗೆ ಮೂರನ್ನು ಗಮನಿಸುತ್ತ BMTC bustand ಸೇರ್ಕೊಂಡು ಅಲ್ಲಿಂದ tumkur ಬಸ್ stop ಗೆ ಬಂದೆ. ಅಲ್ಲಿ ನೋಡುದ್ರೆ, ಇಡೀ ಸ್ಟ್ಯಾಂಡ್ಎಲ್ಲ bus ಇಲ್ಲದೆ ಕಾಲಿ ಓಡಿತಿದೆ. ಆದ್ರೆ ಕಾಯುತಿದ್ದ ಜನರಿಗೇನು ಕಡಿಮೆ ಇರ್ಲಿಲ್ಲ. ನಾನೂ Tumkur bus ಗೆ wait madtha ನಿಂತೆ. ಯಾವಾಗಲು ಆಟೋಗಳಿಗಿಂತ ಹೆಚ್ಚಾಗಿರೋ tumkur busಗಳು ಇಲ್ಲದೆ ಇರೋದು ಒಂಥರಾ ಕೆಟ್ಟ ಕೋಪ ತರುಸ್ತು. ಅದ್ರು ಪರವಾಗಿಲ್ಲ tumkur stand ಅಲ್ವ, ಸೊ ಕೆಲವು exciting things ಇದ್ವು ಅದಲ್ಲ ಅಂದ್ರು ಅದರ ಪಕ್ಕದ್ದೆ mangalore stand, ಅದರಿಂದ attractions ಗೇನು ಕೊರತೆ ಇರ್ಲಿಲ್ಲ. ಅದೇ ಎಡವಟ್ಟಾಗಿ ನಮ್ಮೂರ stand ಅಲ್ಲಿ ಕಾಯೋ ಪರಿಸ್ಥಿತಿ ಬಂದಿದ್ರೆ, ಬೇಡ ಬಿಡಿ ಬೇಜಾರು ಆಗುತ್ತೆ, atleast ಪಕ್ಕ ನೋಡೋಣ ಅಂದ್ರೆ ಅದು ರಾಯಚೂರು ಸ್ಟ್ಯಾಂಡ್ ಅದು ಇನ್ನು....

ಹೀಗೆ ಚೆನ್ನಾಗಿರೋ, ಸಹ ಬಸ್ ನಿರೀಕ್ಷಣಾರ್ತಿಗಳನ್ನೂ ನೋಡ್ಕೊಂಡು, ನನ್ನ ಹೀಗೆ ಕಾಯೋ ಹಾಗೆ ಮಾಡಿಡ ಫ್ರೆಂಡ್ ನ ಬಯ್ಕೊಂಡು ಈ ಷಡ್ಚಕ್ರ ವಾಹನಕ್ಕಾಗಿ ಕಾಯ್ತಿದ್ದೆ. ಈ ಬಸ್ ಗಳೆಲ್ಲ ಎಲ್ಲೋಗಿರ್ಬಹುದು ಅಂತ ಯೋಚುಸ್ಥಿದೆ, long weekend ಆಗಿರೋದ್ರಿಂದ ಎಲ್ಲ ಕಡೆಗೂ special bus ಕಳ್ಸಿರ್ಬೇಕು ಇಲ್ಲ ksrtc ಬಡ್ಡಿಮಕ್ಳು ಬಂಧಗೆ ಭಯಬಿದ್ದು bus cancel ಮಾಡಿರಬೇಕು ಅಂತ ಅಂದ್ಕೊಂಡೆ. But ಆಗಲೇ ಗುರ್ತು ಬಂತು, ಅವತು ನಮ್ಮ ಕಮಲ ಪಕ್ಸದವ್ರು " ಹಿಂದುಳಿದ ವರ್ಗಗಳ ಸಮಾವೇಶ" fix ಮಾಡ್ಕೊಂಡಿರೋದು. 60 ವರ್ಷಗಳಿಂದನು ಅವರನ್ನ ಹಿಂದುಳಿದವರು ಅಂತ ಹೇಳಿ ಹೇಳಿ ನೆ ಹಿಂದೋಗಿರೋರ್ನ ಇವೆ ksrtc bus ಅಲ್ಲಿ ಮುಂದೆತರೋ/ ಸಮಾವೇಶಕ್ಕೆ ತರೋ ಪ್ರಯತ್ನ ನಡೆದಿತ್ತು. ಇದೆ ನಮ್ಮ bus ಕಾಯೋ ಪರಿಸ್ಥಿತಿಗೆ ಕಾರಣ. ಹೀಗೆ ತಲೆ ಗೆ ಹುಳ ಬಿಟ್ಕೊಂಡು, ಕಣ್ಣಲ್ಲಿ ಅ busstand ಅಲ್ಲಿದ ಒಂದ್ figure ನ ನೋಡ್ಕೊಂಡು ಇರ್ಬೇಕಾದ್ರೆ sudden ಆಗಿ ಒಂದು ತುಮಕೂರ್ ಬಸ್ ಬಂದೆ ಬಂತು. ಆದ್ರೆ ಇಲ್ಲಿದ population ಗೆ ಅದಲ್ಲ ಅಂತ ೪ bus ಬಂದ್ರು ತುಂಬಿಹೋಗ್ತಿತ್ತು.ಆ ಜನ bus ಹತ್ತೋ ಪರಿ ನೋಡಿ, ಈ ಬಸ್ ಹತ್ತೋ ಆಲೋಚನೆ drop ಮಾಡಿದೆ. ಡ್ರಾಪ್ ಮಾಡೋಕೆ ಇನ್ನೊ ಒಂದು reason ಅಂದ್ರೆ ನಾನು ಕಣ್ಣಾಕಿದ್ದ ಹುಡುಗಿನೂ ಹತ್ತೋ ಸಾಹಸ ಮಾಡಿರಲಿಲ್ಲ ಸೊ..... ನನ್ನ ಪಾಡಿಗೆ ನಾನು, ಅವಳ ಪಾಡಿಗೆ ಅವಳು ಹಾಗೆ ಮಿಕ್ದವ್ರು ಅವರವರ ಪಾಡಿಗೆ ಅವರು next ಬಸ್ ಗಾಗಿ ಕಾಯ್ತಾ ಇದ್ರೂ.

ಹೀಗೆ ಅವರ ಪಾಡಿಗೆ ಅವರು, ಮಾತಾಡಿಕೊಂಡು, ಯೋಚನೆ ಮಾಡಿಕೊಂಡು, ಕಿತ್ತಾಡಿಕೊಂಡು, ksrtc ಅವರನ್ನ ಬೈದಾಡಿಕೊಂಡು ಜನ wait ಮಾಡುತಿರಬೇಕಾದರೆ ಇನ್ನೊಂದು bus ಬಂತು. ಈಗಲೂ first ಬಸ್ಸಿಗೆ ಆದಂಥ situationಯೇ, full ನೂಕುನುಗ್ಗಲು. ಆದ್ರೆ ಈ bus ಅತ್ತಲೇ ಬೇಕಂತ decide ಆಗಿ, ನಾನು ಮುನ್ನುಗಿ bus ಒಳಗೆ ಸೇರ್ಕೊಂಡೆ.

ಅವತು ಮೋಡ ಬೇರೆ ಇತ್ತು ಮತ್ತೆ ಬೆಳಿಗ್ಗೆ ಬೇರೆ, ಅದ್ರು ಸಹ ಅ ಕಿಕ್ಕಿರಿದ Bus ಅಲ್ಲಿ ಅದೇ ಬೆವರ ಕಂಪು. ಜನರೆಲ್ಲ bus ಕಿಟಕಿ ಇಂದ seat ಗೋಸ್ಕರ ಅದು ಇದು ಅಂತ ಹಾಕ್ತಿದ್ರು , ಬಟ್ ನಾನು ಒಬ್ನೇ ಅದರಿಂದ ಹೇಗಿದ್ರು ಒಂದು seat ಸಿಗುತ್ಹೆ ಅಂತ ಮಾಡಿ ಬಸ್ ಹತ್ಹಿದೆ. As usual ನಮಿಗೆ last ಬಟ್ one 3 seater ಅಲ್ಲಿ ಒಂದು seat ಸಿಕ್ತು. ಅ ಮೂರೂ seat ಅಲ್ಲಿ ಆಗಲೇ ಒಬ್ಬ ದಡಿಯ 1.5 seat ನ ಆಗಲೇ ಕಬಳಿಸಿದ್ದ. ಹೇಗೋ seat ಸಿಕ್ಕಿರೋ ಖುಷಿಲಿ ಬೆವರು ಕಂಪನ್ನೇ enjoy ಮಾಡ್ಕೊಂಡು ಆ ದಡಿಯನ ಪಕ್ಕಕುಂತ್ಕೊಂಡೆ. ಕಿಟಕಿ ಪಕ್ಕಇದ್ದ ಆ ದಡಿಯಂಗೆ ಕೆಳಗಿದ್ದ ಯಾರೋ ಒಂದು ಹುಡುಗಿ, Rush ಇದ್ದ ಅ bus ಅಲ್ಲಿ, seat ಹಾಕೋಕೆ ಅಂತ ಅವಳ backpack ನ ಇವನಿಗೆ ಕೊಟ್ಳು. ಇವನು ಇಷ್ಟ ಇದ್ರೂ ಸಹ ಸ್ವಲ್ಪ ಆದರ್ಶಗಳ ಪಾಲನೆಗೆ ಹೋಗಿ ಅ bag ನ ಮುಂದಿನ seat ಗೆ ಎಸೆದ. ಆದರೆ ಇವನ ಅದೃಷ್ಟ ಕುಲಾಯಿಸಿ, ಮುಂದಿನ seat ಅಲ್ಲಿ towel ಹಾಕಿರೋರೋ ಬಂದು ಅ bag ನ ಮತ್ತೆ ಇವನ ಕೈಗೆ ಎಸೆದರು. ಅದೇ ಖುಷಿಲಿ ಅ bag ನ ಅವನ ಪಕ್ಕ (even ನನ್ನ ಪಕ್ಕ) ಹಾಕೊಂಡ.

ಆದೇ ಬೆಳಬೆಳಗ್ಗೆ ಮುಖ ತೊಳೀದೇ ಸ್ನಾನನು ಮಾಡದ ಜನರಿಂದ ಕಿಕ್ಕಿರಿದಿದ್ದ bus ಒಳ್ಳಗೆ, ಹುಡುಕಿದರೂ ನೋಡೋಂಥ ದೃಷ್ಯ ಯಾವುದು ಇರಲಿಲ್ಲ. ಅಲಲ್ಲಿ, ಯಾವುದೊ ದೇವಸ್ತಾನಕ್ಕೆ ಹೋಗೋಕೆ ಅಂತ ಅಚ್ಚು ಕಟ್ಟಾಗಿ ತಯಾರಾಗಿ ಬಂದಿದ್ದ ಹುಡುಗಿರು ಸ್ವಲ್ಪ ಆಕರ್ಶಿಸುತಿದ್ದರು. ಆದರೆ sudden ಆಗಿ ಈ ಅಸಾಮಾನ್ಯ ಜನ ಸಾಗರದ ಮಧ್ಯೆ ಒಂದು attractive ವಸ್ತು ಕಾಣಿಸಿಕೊಳ್ತು, ಒಂದು ಶ್ವೇತ ವರ್ಣದ, ಹುರುಪಾದ ಮೈ ಕಾಂತಿಯ, disturb ಮಾಡದೇ ಬಿಟಿದ್ದ ಗುಂಗುರು ಕೂದಲ ಒಂದು ಚೆಲುವೆ, ಹಸಿರು ಬಣ್ಣದ ತೋಳಿಲ್ಲದ T - shirt ಹಾಕೊಂಡಿದ್ದ ಆ ಮಿಂಚು ಕಣ್ಣಿನ ಬೆಡಗಿ.... ಅದೇ ಗುರು Figure ಊ. ನಾವು ಮೊದಲೇ 'ಗೋ ಗ್ರೀನ್' followers , ಸೊ ಇ ಗ್ರೀನ್ ನೂ ಸಹ ಹಾಗೆ ನೋಡ್ತಾನೆ ಇದ್ವಿ.

ಹಾಗೆ ಕಣೆತ್ತಿ ನೋಡೋಕು ಬೇಜಾರಗ್ತಿದ್ದ ಆ ಬಸ್ ನಲ್ಲಿ, ಏನೋ ಒಂದುತರ ಆಕರ್ಷಣೆ, ಅದನ್ನೇ ನೋಡುಕೊಂಡು ಇದ್ದ ನನಿಗೆ ಇದ್ದಕಿದ್ದಂತೆ ಆಶ್ಚರ್ಯ. ಏನಪ್ಪಾ ಅಂದ್ರೆ, ಆ ಗುಂಗರು ಕೂದಲ, ತೋಳಿಲ್ಲದ T -ಶರ್ಟ್ ಸುಂದರಿ ಈಗ ನನ್ನ ಬಳೀನೆ ನಿಂತಿದಾಳೆ ಅಲ್ಲದೆ ನನ್ನೇ ನೋಡುತಿರೋ ಹಾಗೆ, ನನ್ನ ಪಕ್ಕದಲ್ಲಿರೋ ಆ ದಡಿಯನನ್ನ ನೋಡುತಿದ್ಲು. ಆಗ್ಲೇ ಗೊತ್ತಾಗಿದ್ದು, ಕೆಳಗಿಂದ seat ಹಾಕೋಕೆ ಅಂತ ಕಿಟಕಿಯಲ್ಲಿ ಬ್ಯಾಗ್ ಕೊಟ್ಟ ಹುಡುಗಿ ಇವಳೇ ಅಂತ. ಈ ಬ್ಯಾಗ್ ಮಾತು ಪಾಕಕ್ಕೆ ಇಟ್ಟರೆ, ಅವಳು ಈಗ ನಮ್ ಸೀಟ್ ಅಲ್ಲೇ ಕೂರೋದು ಅಂತಾಯ್ತು.

ನಮ್ ಬಳಿ ಬಂದ ಅವಳು, ಆ ದಡಿಯನನ್ನ ಬ್ಯಾಗ್ ಎಲ್ಲಿ, ಯಾವ ಸೀಟ್ ಅಂತ ಕೆಳುದ್ಲು. ಅವನು ಅದಕ್ಕೆ, ನನ್ನ ಹಾಗು ಅವನ ಮಧ್ಯೆ ಇದ್ದ ಬ್ಯಾಗ್ ಮತ್ತು ಸೀಟ್ ನ ತೋರುಸಿದ. ಅಂದುಕೊಂಡ ಹಾಗೇನೆ, ಅವಳು ನಮ್ಮಿಬ್ಬರ ಮಧ್ಯೆ ಕೂಡೋಕೆ ಇಚ್ಚಿಸದೆ, ನನ್ನ ಆ ದಡಿಯನ ಪಾಕಕ್ಕೆ ಸರಿಯೋಕೆ ಹೇಳಿ, ಅವಳು ನನ್ನ ಪಕ್ಕ ಕೂತುಕೊಂಡಳು. ಇದುಕ್ಕೆ ಅಲ್ಲಿದ ಜನ ಹಾಗು ನನ್ನ ಪಕ್ಕ ಇದ್ದ ದಡಿಯ, ನನ್ನ ಹಾಗು ಆ ಗುಂಗರು ಕೂದಲು ಹುಡುಗಿನ ಗುರಯಿಸುತಿದ್ದರು.
ಇದಕ್ಕೆ add on ಅನ್ನೋತರ, ನನ್ನ ಪಕ್ಕ ಕೂತಿದ್ದ ಆ ತೋಳಿಲ್ಲದ T -ಶರ್ಟ್ ಸುಂದರಿ ಅವಳ friend ಒಬಳನ್ನ ಇದೇ ಸೀಟ್ ಅಲ್ಲಿ adjust ಮಾಡಿಕೋಳೋಣ ಅಂತ ಕುರಿಸಿಕೊಂಡಳು. ಅಲ್ಲಿಗೆ ಆ 3 ಜನರ ಸೀಟಿನಲ್ಲಿ ದಡಿಯ 1 .5 ಸೀಟ್ occupy ಮಾಡ್ಕೊಂಡಿದ್ದ ಇನ್ನ ಉಳಿದ ಆ 1 . 5 ಸೀಟ್ ನಲ್ಲಿ ನಾವು ಮೂವರು ಅಂಟಿ ಕೊಂಡು ಕೂತಿದ್ವಿ.
ಆ ಫ್ರೆಂಡ್ ಬಂದು ಕೂತ ಮೇಲೆ, ಆ ದಡಿಯ ಅಂತಾನೆ --- ಏನ್ ಗುರು ಮಾತಾಡ್ಕೊಂಡೆ ಆ figure ನ ಪಕ್ಕ ಕೂರಿಸಿಕೊಂಡುಬಿಟ್ಟೆ ಅಂತ....

ಅಂತು, ಬಸ್ ಇಲ್ಲದೆ ಇದಿದ್ದು, ಆ ಭಾರತ್ ಬಂದ್ಹ್, ಕಮಲ ಪಕ್ಸದೊರ ಸಮಾವೇಶ ಹಾಗು ಊರಿಗೆ ಬಂದಿದ್ದ ನನ್ನ ಫ್ರೆಂಡ್, ಇವೆಲ್ಲವೂ ಗಳ ದೆಸೆ ಇಂದ ನನಗು " ಓಗಟ್ಟಿ ನಲ್ಲಿ ಬಲವಿದೆ, ಇಕಟ್ಟಿನಲ್ಲಿ ........" ಅಂತ ತಿಳಿತು....

ಹೀಗೆ ಅಂಟಿಕೊಂಡು, ತುಮಕೂರು ಕಡೆಗೆ ನಮ್ಮ ಪ್ರಯಾಣ ಸಾಗಿತು. ಮಜೆಸ್ಟಿಕ್ ನಿಂದ ಸ್ವಲ್ಪ ಹೊರಗಡೆ ಬರ್ತಿದ್ದಹಾಗೆ ಒಂದು situational ಪೋಸ್ಟರ್ ಬೇರೆ ಕಾಣಿಸಿತು ಅದೇ " ಸಾಗುತ ದೂರ ದೂರ ".... ನಾವು ಹಾಗೆ ಸಾಗುತ್ತೆ ಅಂದುಕೊಂಡ್ವಿ ಆದರೆ ಅವತ್ ಯಾಕೋ ಬಸ್ ತುಂಬಾ ಬೇಗ ತುಮಕೂರು ಸೇರ್ಕೊಳ್ತು. ಏನು ಮಾಡೋಕೆ ಆಗಲ್ಲ....ಅಂಟಿ ಹೊರಟ ಆ ಕ್ಷಣ...ಸಾಗಿತು ತೀರ ಹತ್ತಿರ.

ಆಗೋದೆಲ್ಲ ಒಳ್ಳೇದಕ್ಕೆ.... Happens is all for Well.







--
Happy

Thursday, October 7, 2010

ಆ ನಿರೀಕ್ಷೆ.....

ಕಾದು ಕುಳಿತಿದ್ದೆ ಮನೆ ಬಳಿಯೇ ನಾನು,
ಅಕಸ್ಮಾತ್ ಅವಳು ಕಾಣುಸ್ಕೋ ಬಹುದೋ ಎನೋ.
ದೃಷ್ಟಿ ನೆಟಿದ್ದೆ ಆ ದಾರಿಯ ಮೇಲೆ,
ತಪ್ಪಿಯೂ ತಪ್ಪಿಸಿಕೊಬಾರದು ನನ್ನ ಕಣ್ಣಿಂದ ಅವಳ ಛಾಯೆ
ಸ್ವಲ್ಪ ಕೇಳಿದರು ಆ ವಯ್ಯಾರ ನಡಿಗೆಯ ಗಜ್ಜೆ ಸದ್ದು,
ಮನೆ ಹೊರಗೆ ಬೀಳ್ತಿದ್ದೆ ಎದ್ದು ಬಿದ್ದು,
ಅಲ್ಲೇ ಇದ್ದವರು, ಊರಿಂದ ಬಂದವರು, ಇದ್ದರು ಬೇಜಾನ್ ಗೆಳೆಯರು,
ಆದರು ನನ್ನ ಆ ದಿನವೆಲ್ಲ ಅವಳ ನೋಡೂದಕ್ಕೆ ಮೀಸಲು
ಬೆಳಕೀವ ಸೂರ್ಯ ಮನೆ ಕಡೆಗೆ ನಡೆದರೂ,
ಕೊನೆಯಾಗಲೇ ಇಲ್ಲ ಅವಳ ನೋಡುವ ನನ್ನ ಕಾತುರವು
ಹುಸಿಯಾಗಿಯೇ ಉಳಿಯಿತು ನನ್ನ ಆ ನಿರೀಕ್ಷೆಯು.......

ಹಹ
ಬರಲಿಲ್ಲ ಕೆಲಸಕ್ಕೆ ನಮ್ ಮನೆಯ ಕೆಲಸದವಳು
ಅಮ್ಮನ ಆಜ್ಞೆಯಂತೆ ನಿರೀಕ್ಷೆಯಲ್ಲಿ ಆಯಿತು ನನ್ನ weekend ಹಾಳು

ಮನೆ ಕೆಲಸದವರು ಸಿಗೋದು ತೀರನೆ ಕಷ್ಟ ಆಗ್ಬಿಟ್ಟಿದೆ, ಸಿಕ್ರು ಅವರು regular ಆಗಿ ಕೆಲಸಕ್ಕೆ ಬಂದರೆ ನಮ್ ಅದೃಷ್ಟ.... ನೋಡಿ ಮೊನ್ನೆ weekend ಪೂರ್ತಿ ನಮ್ ಮನೆ ಕೆಲಸದವಳಿಗೆ ಕಾಯೋದೇ ಆಯಿತು,
ಏನೋ ನನ್ನ ಹುಡುಗಿಗೆ ಕಾದಿದೃ ಒಂದು ಅರ್ತ ಇರೋದು .....