ಪ್ರೀತಿಯ ಕಡಲಲ್ಲಿ....

 

                                    ಕಡಲ ಆಸರೆಯಾಗಿಯೇ ಬೆಳೆಯಿತು ಆ ನಮ್ಮ ಭಾಂದವ್ಯ 

ಅದರ ಅಪಾರತೆ ಮೀರಿಸಲು ಆ ಕಡಲಿಗೂ ಆಗದು ಸಾಧ್ಯ

ನಮ್ಮಿಬರಿಗಷ್ಟೇ ಕೇಳುತ್ತೆ ನಾವು ನುಡಿಸುತಿರುವ ಪ್ರೀತಿ ಎಂಬ ವಾದ್ಯ 

ಪ್ರತಿದಿನ ಎದುರಾಗುತ್ತೇವೆ ಒಂದಿಲ್ಲೊಂದು ರೀತಿ 

ನಮಗರಿವಿಲ್ಲದೆ ಬಲಗೋಳ್ಳುತಿದೆ ಒಬ್ಬರ ಮೇಲೊಬ್ಬರ ಪ್ರೀತಿ 

ಅದಕ್ಕೆ ಸದ್ಯಕಿಲ್ಲ ಇತಿ ಮಿತಿ 

ಆ ಕಡಲ ಅಲೆಗಳ ಸದ್ದನ್ನು ಮೀರಿಸಿ ಸಾಗುತಿತ್ತು ನಮ್ಮ ಮಾತಿನ ಲಹರಿ 

ನಮ್ಮ ಸಲುಗೆಯ ನೋಡಿ ನಾಚಿ, ರವಿ ಅವಿತುಕೊಳ್ಳುತಿದ್ದ ಕಡಲಿಗೆ ಜಾರಿ

ನಮ್ಮೊಟಿಗೆ ನಕ್ಕು, ಕೆಂಬಣ್ಣ ಚೆಲ್ಲುತ್ತಿತ್ತು ಕಡಲಾಗಸದಿ

ನನ್ನ ಭಾವನೆಗಳ ನಮೋದಿಸಲು ಆ ಕಡಲಂಚಿನ ಮರಳೆ, ಹಾಳೆಗಳು 

ತಡ ಮಾಡಿ ಬರುತಿದ್ದ ಅವಳು ನೋಡುವಷ್ಟರಲ್ಲಿ, ಅಲೆಗಳ ನರ್ತನದಲ್ಲಿ ಅಳಸಿರುತಿತ್ತು ನನ್ನ ಆ ಚಿತ್ತಾರಗಳು, 

ಆ ನೋವ ಹೇಳಿಕೊಳ್ಳಲು ಇಲ್ಲ ಪದಗಳು,

ಕಡಲಂಚಿನಲ್ಲಿ ನಿಂತು ಕಣ್ಣು ಹಾಯಿಸಿದಲೆಲ್ಲ ಕಾಣುವುದು ಬರೀ ನೀರು,

ನನ್ನ ಮನದ ದಂಡೆಯಲ್ಲಿ ನಿಂತರೆ ಕಾಣುವುದು ಬರೀ ಅವಳು,

ದೊರದಲ್ಲಿ ಎಲ್ಲೋ ಕಡಲು ಮುಗಿಲು ಒಂದಾದ ಹಾಗೆ ಭಾಸ,
ದೂರದಿಂದ ಒಂದಾದ ಹಾಗೆ ಕಾಣುವೆವು ನಾವೂ , ಅದು ಬರೀ ಮೋಸ.......